Category: կենսաբանություն 9

Առաջին օրենքը, որը հայտնի է որպես տարանջատման օրենք, ասում է, որ անհատը ժառանգում է յուրաքանչյուր գենի երկու օրինակ՝ յուրաքանչյուր ծնողից, և որ այդ պատճենները տարանջատվում են գամետների (սպերմատոզոիդների և ձվաբջիջների) ձևավորման ժամանակ: Արդյունքում, յուրաքանչյուր գամետ կրում է յուրաքանչյուր գենի միայն մեկ օրինակ, իսկ սերունդները յուրաքանչյուր ծնողից ժառանգում են յուրաքանչյուր գենի մեկական օրինակ:

Այս օրենքը նաև բացատրում է, թե ինչու որոշ հատկանիշներ կարող են լինել գերիշխող կամ ռեցեսիվ: Գերիշխող գծերը նրանք են, որոնք արտահայտվում են, երբ անհատն ունի գերիշխող ալելի մեկ կամ երկու օրինակ, մինչդեռ ռեցեսիվ հատկություններն արտահայտվում են միայն այն դեպքում, երբ անհատն ունի ռեցեսիվ ալելի երկու օրինակ: Օրինակ, Մենդելի սիսեռի բույսերի փորձարկումներում ծաղկի գույնի գենն ուներ երկու ալել՝ մեկը մանուշակագույն ծաղիկների (գերիշխող) և սպիտակ ծաղիկների համար (ռեցեսիվ): Երբ մանուշակագույն ծաղկի ալելի երկու օրինակով բույսը խաչվում էր սպիտակ ծաղկի ալելի երկու օրինակով բույսի հետ, բոլոր սերունդներն ունեին մանուշակագույն ծաղիկներ՝ ցույց տալով մանուշակագույն ծաղկի ալելի գերակայությունը: Այնուամենայնիվ, երբ այս սերունդները խաչվեցին միմյանց հետ, ստացված բույսերից մի քանիսը սպիտակ ծաղիկներ ունեին, ինչը ցույց է տալիս, որ նրանք ժառանգել են ռեցեսիվ սպիտակ ծաղկի ալելի երկու օրինակ:

Մենդելի երկրորդ օրենքը, որը նաև հայտնի է որպես անկախ տեսականու օրենք, ասում է, որ մեկ գենի ժառանգությունը չի ազդում մեկ այլ գենի ժառանգության վրա։ Այլ կերպ ասած, տարբեր հատկանիշների ալելները (գենի տարբեր տարբերակներ) ժառանգվում են միմյանցից անկախ, և սերունդներում դրանց համակցությունը պատահականության հետևանք է:

Այս օրենքը հայտնաբերել է Գրեգոր Մենդելը իր հայտնի սիսեռ բույսերի փորձարկումներում։ Այս փորձերի ժամանակ Մենդելը խաչեց սիսեռի բույսերը, որոնք տարբերվում էին երկու հատկանիշներով (օրինակ՝ ծաղկի գույնը և սերմի ձևը) և դիտարկեց այս հատկությունների ժառանգական օրինաչափությունները սերունդների մոտ: Նա պարզել է, որ մի հատկանիշի ժառանգականությունը չի ազդում մյուս հատկանիշի ժառանգության վրա, և որ հատկությունները ժառանգվում են միմյանցից անկախ:

Անկախ տեսականիի օրենքը հիմնված է այն փաստի վրա, որ գեները տեղակայված են տարբեր քրոմոսոմների վրա, որոնք պատահականորեն դասավորված են մեյոզի ընթացքում (գամետների ձևավորման գործընթաց): Սա նշանակում է, որ ալելների համակցությունը, որը անհատը ժառանգում է մեկ գենի համար, անկախ է մեկ այլ գենի ալելների համակցությունից:

Անկախ տեսականու օրենքը կարևոր հետևանքներ ունի գենետիկական ժառանգության վրա: Դա նշանակում է, որ մի հատկանիշի ժառանգումը չի ազդում մեկ այլ հատկանիշի ժառանգման վրա, և որ ժառանգների մեջ հատկությունների համակցումը հիմնականում պատահականության խնդիր է: Այնուամենայնիվ, անկախ տեսականու օրենքը գործում է միայն այն գեների համար, որոնք տեղակայված են տարբեր քրոմոսոմների վրա, և գեները, որոնք գտնվում են միմյանց մոտ՝ նույն քրոմոսոմում, կարող են ժառանգվել միասին ավելի հաճախ, քան սպասվում էր պատահաբար:

Ընդհանուր առմամբ, Մենդելի անկախ տեսականու երկրորդ օրենքը գենետիկայի հիմնարար սկզբունքն է և կարևոր հետևանքներ ունի սեռական վերարտադրվող օրգանիզմների ժառանգական օրինաչափությունների մեր ըմբռնման համար:

Նյուկլեիկ օրգանական մոլեկուլեր են, որոնք կանխավճարում են գենետիկ տեղականությունը և կառուցումների կառուցվածքը բուժող բջիջներում: Դերականությունը ունեն երկու առաջին տեսակի նյուկլեիկ մոլեկուլեր, այն են: Դեսոքսիրիբոնուկլեիկ անունով (DNA) և ռիբոնուկլեիկ անունով (RNA):

DNA-ն գենետիկ մատակարարումը է, որը գտնվում է շատ բոլոր կենդանիներում: Նա կարող է լինել երկկողմանի օղակ, որը բաղկացած է չոր նյուկլեոտիդ բազմություններից: Սահմանները այդ բազմությունից կախված ունեն գենետիկ կոդը, որը պարունակում է ինչպես մարմնի հատկությունները, որոնք կապված են սերունդի տրամադրման հետ:

RNA-ն միայնակ շարժվող մոլեկուլ է, որը կապված է ներկայիս DNA-ի հետ: Մասնավորապես, RNA-ն բաղկացած է չոր նյուկլեոտիդ բազմություններից: RNA-ի նյուկլեոտիդ բազմությունը նույնպես պարունակում է բազմակողմանի կոդ, բայց այն պարունակում է ուրախից (U), որը DNA-ից չի գտնվում: RNA-ն արտահայտում է տրամադրման հետ DNA-ի կոդը (որը կանոնավորված է տրամադրության միջոցով), և RNA-ն ապահովում է բանաձևի սինթեզը բաղկացած է պարունակող նյուկլեոտիդներից, որոնց հիմնականությունը կապված է գենետիկ կոդի հետ:

DNA-ն և RNA-ը բաղկացած են նյուկլեոտիդներից, որոնցով նկարագրված են նյուկլեիկ օրգանական մոլեկուլերը: Նյուկլեոտիդներին բաղկացած է շարժակերպ մոլեկուլ, որը բաղկացած է նմուշի մասին, ֆոսֆատ խմբից և ազդանության բազմության մասին: DNA-ի և RNA-ի ազդանության նյուկլեոտիդները տարբերվում են, որոնք պարունակում են տիմին (T) միանգամբ DNA-ում և ուրախից (U) RNA-ում:

Նյուկլեիկ օրգանական մոլեկուլերը խորհուրդների բացակայության առաջին գործոնում են ուշադրությունների կամ անցանկությունների համար: Ցանկացած պարտադիր և փորձարկումները գենետիկ կոդի փոփոխությունները կամ մուտքի մեջբերումները կանցնելու հետևյալ բնութագրությունների համար շատ կարևոր են մարդկանց համար անհատական տեսականի ունենալը և բացառելը: Պարտադիր գործոնությունների խնդիրը միշտ միջակայքի մեջ է, և անհրաժեշտ է նորակառույց գենետիկ ուսուցում և դելույմեր իրականացնելը:

Ֆոտոսինթեզը միջանկյալ գանձով, ալգայներով և որոշ բակտերի մի մասին որոշված թթուներ, ինչպես գլուխում (մի տեսարան շաքարանական սնունդ) պարունակող որոշակի օրգանական կոմպուների նույնականացում է, որոնք սիրում են համակարգչային քարտեզում բնակարանային օրգանիզմները։ Այս պրոցեսը կարելի է դիմադարձնել մեր երկրի մեծ մասը կենտրոնական էներգիայի մասին մի տեսարան միջոցով, որը կարող է օրգանիզմների կողմից օգտագործվել։

Ֆոտոսինթեզը սովորական՝ լուսանկարային ռեակցիաների և լույսից ելակելու գործոնների միջոցով անիրացնում է ծառերի, ալգայների և որոշ բակտերի միջոցով նույնականացում կոմպուների, ինչպես գլուխոզ։ Սակայն այս պրոցեսը չի կատարվում ամեն ինչ մեկ քայլում։ Այն բաղկացած է երկու փուլերից. Լուսանկարային ռեակցիաներում լույսի էներգիան ընդհանուրվում է քլորոֆիլի մեջ բերված կենսաքիմիական բանաձևերով ATP և NADPH մոլեկուլները ստանալու համար։ Այս փուլում է նաև զոնվում է Օքսիդը։

Լույսից անելույթից անվերջ նույնականացում կարող է կառուցվել կոմպուների, ինչպես գլուխոզ, ֆիքսացնելու համար դիմադարձ օրգանական կոմպուների մեջ մուտքագրվող կարբոն դիպականով, որը օգտագործում է ATP-ում և NADPH-ում պահպանված էներգիան: Այս պրոցեսը բաղկացած է անբավարար թենիկական փուլերից, որոնք կատարվում են քլորոպլաստների ստրոմայի փոքր բանաձևում։

Ֆոտոսինթեզը չի պարտադիր գործողություն, և դրա արդյունքն կարող է ավելի կանխադիմում լինել շուրջը, այնպես որ դրա ընթացքում ներառվում են շատ շարժական տարրեր, ինչպես լույսի ինթենսիվությունը, ջերմաստիճանը և ջրային և նյութական հասարակությունը։ Մինչև այդ, միջինը առաջարկում է պահպանելու արդյունքում առավել մեծ բարդությունը ունենալը, որը թույլ է տալիս բոլոր բոլոր կենդանիների համար, ինչպես նաև առողջ գործոների արտահայտումը, որոնք կարող են պարտադիր ենթակա լինել բոլոր բնական կենդանիների համար:

Ցիտոպլազմը շատ անհատկանալի գործակալություն է, որ լցվում է բջիջի մեջ մեմբրանի և նյութական միջակայքի միջեւ և համապատասխանում է բջիջի բոլոր կանոնավոր գործակալություններին: Այդ մեջ ներառվում են բազմաթիվ տարրեր, որոնք պարունակում են պրոտեիններ, լիպիդներ, ճարպային համարներ, իոններ և ջուր:

Ցիտոպլազմը շատ կարևոր է բջիջի բազմաթիվ գործակալության մասնակցության համար, որը ներառում է պրոտեինների միջոցով կատարվող շատ կարևոր բջջային գործակալությունների, ինչպես անվանակարանների սինթեզի, էներգիայի ապրանքանիշերի ստեղծումը և բջիջի բաժնի բնականության պահպանումը: Ցիտոսկելենայի մեջ մի քանի ամենակարևոր կառուցվածքներից մեկը է: Այն շատ կարևոր է բջիջի ձեւի պահպանումը, կապված կանոնավոր կոնտեքստի վրա տեղադրված որոշակի այլ կառուցվածքների հետ: Ցիտոսկելենայից բացի, այն ներառում է նաև լիզոսոմներ, պերոքսիսոմներ և Գոլգի գործակալությունը: Լիզոսոմները ներառվում են բջիջի մատուցումը և մատուցված մատների վերամշակումը, իսկ պերոքսիսոմները ներառվում են ճարպային խողովուրդների մատակարարների և այլ խորհուրդների խոշորագույն բացատրությունում:

Ընդհանուրում, ցիտոպլազմը պարտադիր դարձնում է բջիջի գործակալության կամայական և դինամիկ միջակայք, որը համարվում է բջիջի բազմաթիվ գործակալության ունեցուածքի հիմնական բաղադրությունը: Այնի տարբեր կոմպոնենտները միաժամանակ աշխատում են, որպեսզի բջիջը կարողանա իր շարք գործակալությունները իրեն պահպանել և ներկայացնել իր ներսումը:

Proteins are medicinal products, the main component of which is protein. Amino acids are great foods that are treated with their protein. Protein has the most commenting species with insufficient advance, most of which are found in animals, for example, dogs. Amino acids are treated by protein-mediated methods, which participate in amine prepositions, and also their treatment with protein has become a vein. Proteins also provide great special permission for the treatment of the following major major ailments: treatment is performed at the amount of advance performed, which makes the treatment more detailed for the mahanos.

Սպիտակուցները պոլիմերներ են: Սպիտակուցների մոնոմերները ամինաթթուներն են: Նկարագրված է ավելի քան 200 տարբեր ամինաթթուներ, բայց գիտնականները պարզել են, որ բոլոր կենդանի էակների (պարզ կամ բարդ) սպիտակուցները միշտ բաղկացած են նույն 20-ից, որոնք միանում են միասին և առաջացնում գծային հաջորդականություններ: Ամինաթթուների կառուցվածքը բաղկացած է կարբօքսիլային խմբից (COOH), ամինային խմբից (NH2) և ռադիկալից:

Նուկլեինաթթուների կառուցվածքը, ֆունկցիան, Գենետիկական կոդ, 1։

Նուկլեինաթթուների կառուցվածքը

Նուկլեինաթթուների պոլիմեր մոլեկուլները կոչվում են պոլինուկլեոտիդներ։ Նուկլեոտիդները միմյանց են միանում ֆոսֆոդիեթերային կապի միջոցով։ Քանի որ նուկլեոտիդներում գոյություն ունեն միայն 2 տեսակի շաքարային օղակներ՝ ռիբոզան ու դեզօքսիռիբոզան, ապա գոյություն ունեն միայն 2 տեսակի նուկլեինաթթուներ՝ ԴՆԹ–ն և ՌՆԹ–ն։

Նուկլեինաթթուների ֆունկցիան

Նուկլեինաթթու բարձրամոլեկուլային օրգանական միացություն, կենսապոլիմեր , որը կազմված է նուկլեոտիդներից։ Նուկլեինաթթուներ դեզօքսիռիբոնուկլեինաթթուն (ԴՆԹ) և ռիբոնուկլեինաթթուն (ՌՆԹ) առկա են բոլոր կենդանի օրգանիզմների բջիջներում։ Նրանք կարևորագույն դերն ունեն ժառանգական ինֆորմացիայի պահպանման, փոխանցման և իրականացման մեջ։

Պարունակվում են բոլոր օրգանիզմների բջիջներում։ Նուկլեինաթթուները հայտնաբերել է շվեյցարացի գիտնական Ֆրիդրիխ Միշերը (1868)։ Տարբերում են նուլեինաթթուների 2 գլխավոր տիպ՝ ռիբոնուկլեինաթթուներ (ՌՆԹ) և դեզօքսիռիբոնուկլեինաթթուներ (ԴՆԹ)։ Նուկլեինաթթուների մոլեկուլները, նուկլեոտիդներից բաղկացած, երկար պոլիմերային շղթաներ են։ ՌՆԹ-ի կազմի մեջ որպես ածխաջուր մտնում է ռիբոզը, իսկ ազոտային հիմքերն են՝ ադենինը, գուանինը, ցիտոզինը և ուրացիլը, իսկ ԴՆԹ-ն կազմում են համապատասխանաբար դեզօքսիռիբոզը և ադենինը, գուանինը, ցիտոզինը, թիմինը։ Նուկլեինաթթուներում փոքր քանակությամբ հանդիպում են նաև պուրինների և պիրիմիդինների այլ ածանցյալներ՝ մինորային թթվեր։

Գինետիկական կոդ

ԴՆԹ. Շաքարային օղակը դեզօքսիռիբոզն է, ազոտական հիմքերը՝ գուանինը (G), ցիտոզինը (C), ադենինը (A) և թիմինը (T)։ ԴՆԹ–ն կազմված է 2 հակազուգահեռ նուկլեոտիդային շղթաներից։

ՌՆԹ. Շաքարային օղակը ռիբոզն է, ազոտական հիմքերը՝ գուանինը (G), ցիտոզինը (C), ադենինը (A) և ուրացիլը (U)։ Ռիբոզայի առանձնահատկությունների շնորհիվ ՌՆԹ–ն հաճախ ունի տարբեր երկրորդային և երրորդային կառուցվածքներ, առաջացնելով կոմպլեմենտար տեղամասեր շղթայի տարբեր հատվածների միջև։

Կենդանի օրգանիզմի բաղադրություն, օրգանական, անօրգանական նյութեր, հիդրոֆիլ և հիդրոֆոբ նյութր:

Օրգանական նյութեր

Օրգանական են կոչվում են այն բարդ քիմիական միացությունները, որոնց կազմի մեջ մտնում է ածխածին: Օրգանական նյութերն ունեն կենդանական կամ բուսական ծագում:

Օրգանական նյութեր են.

1. Ճարպերը՝ կենդանական և բուսական,

2. Ամինաթթուները, որոնք սպիտակուցների կառուցվածքային «աղյուսիկներն» են,

3. Գլյուկոզը, ֆրուկտոզը, այլ շաքարները,

4. Մրջնաթթուն, քացախաթթուն, մրգերում և բույսերում պարունակվող այլ թթուները,

5. Բնական գազը, նավթը և դրա թորման արգասիքները՝ բենզինը, կերոսինը,

Անօրգանական նյութեր

Անօրգանական նյութեր, անօրգանական միացությունը քիմիական միացություն է, որը չունի ածխածին։Այնուամենայնիվ, նյութերի տարբերակումը օրգանականի և անօրգանականի հստակ սահմանված և համաձայնեցված չէ։Տարբեր տեսակետեր կան այդ թեմայի շուրջ: Անօրգանական քիմիան ուսումնասիրում է անօրգանական միացությունների հատկությունները։ Անօրգանական նյութերը բաժանվում են երկու խմբի՝ պարզ նյութեր և քիմիական միացություններ։

մետաղներ 

ոչ մետաղներ 

ամֆոտեր պարզ նյութեր

ազնիվ գազեր

Հիդրոֆիլ նյութեր

Հիդրոֆիլություն, ջրասիրություն, ջրի նկատմամբ նյութի խնամակցությանը բնորոշող հատկություն, որը պայմանավորված է նյութի և ջրի միջմոլեկուլային փոխազդեցության ուժերով։ Հիդրոֆիլությունը լիոֆիլության (որևէ հեղուկի նկատմամբ նյութի խնամակցությունը բնորոշող հատկությունների) մասնավոր դեպք է։ Հիդրոֆիլության չափը մարմնի մակերևույթի և ջրի մոլեկուլների միջև կապի էներգիան է։

Հիդրոֆիլ են

 Կարբոնատները,

 Սուլֆատները, 

Սիլիկատները

 Կավը

Մետաղների օքսիդները

Հիդրոֆոբ նյութեր

Հիդրոֆոբություն, ջրավախություն, ջրի նկատմամբ նյութի խնամակցությանը բնորոշող հատկություն է, պայմանավորված է նյութի և ջրի միջմոլեկուլային փոխազդեցության ուժերով։ Հիդրոֆոբութունը լիոֆոբության (որևէ հեղուկի նկատմամբ նյութի խնամակցությունը բնորոշող հատկությունների) մասնավոր դեպք է։

Հիդրոֆոբ են

Ճարպերը

Մոմերը

Ծծումբը

Գրաֆիտը